ماه مبارک رمضان فرصتی ناب برای پیشرفت در معنویت و کمالات

در حقیقت ، انسان به مقتضای رسالتش در این دنیا از دو جنبه ی مادی و معنوی یا جسم و روح تشکیل شده است . تعادل بین این دو جنبه ، مرغوب و مطلوب شریعت اسلام است و بر این اساس نبی  اکرم صلی الله علیه و سلم برای جسم و روح حقوقی را قائل شده اند و پرداختن به یکی به قیمت نادیده انگاشتن دیگری به طور کلی مورد مذمت قرار گرفته است .

از جانب دیگر زمینه ها و فرصت هایی توسط خداوند تبارک و تعالی برای پیشرفت دادن هر کدام از جنبه های روح و جسم انسان معرفی شده است که رمز سعادت و خوشبختی انسان در استفاده نمودن از این فرصت هاست.

یکی از فرصت هایی که برای تقویت معنویت و جنبه های کمال روحی انسان در طول سال یکبار رخ می نمایاند ، فرصت ماه مبارک رمضان است

گر تو را سودای معراجست ‏بر چرخ حیات

دانک اسب تازی تو هست در میدان صیام

و از اینجاست که محبوب ما حضرت حق جل شانه هدف از روزه را رسیدن به تقوا ذکر می نماید : لعلکم تتقون

حالا تقوا چیست که هدف از روزه داری تقوا ذکر شده است؟! تقوا همان تقویت جنبه ی روحانی وجودمان است  همان گمشده ی ما در عصر حاضر  ، تقوا یعنی اینکه روحت آنقدر بزرگ شود که اگر ندای مظلومی را شنیدی نتوانی اجابتش نکنی ، اگر گرسنه ای را دیدی از غذای خودت به او بخورانی ، اگر کار کسی به یک امضای تو بند بود ، او را در گیر و دار امروز و فردا کردن ها ندوانی ، اگر بر کرسی ریاست تکیه زدی ، از آن جز فرصت خدمت رسانی بهتر به خلق تعبیر نکنی ، اگر مسوولیتی به تو سپرده شد و زمینه ی سوء استفاده های چند نفری از ما یملک چند ده هزار نفری با چراغ سبز نشان دادن تو ممکن بود ، چراغ سبز را نشان ندهی ، اگر ماندنت در منصبی به قیمت لگد مال کردن حق کسی ممکن بود بجای حفظ منصبت ، در حال نوشتن استعفایت باشی ، آری تقوا یعنی این ...

یعنی اینکه روحت آنقدر بزرگ باشد که وقتی حکم انتصاب کسی را صادر می کنی تنها معیارت شایستگی باشد و بس ، یعنی اینکه سفارشات ، تمایلات ، تعارفات و قرابات خارج از شایستگی دخالتی در انتخاب مجموعه ات نداشته باشد ، یعنی اینکه وقتی گرسنگی و تشنگی را حس می کنی مواظب باشی عملکرد ، تصمیم ، امضا، راهکار ، نظر ، و پیشنهادت در گرسنه و تشنه گرداندن دیگران دخیل نباشد ، یعنی اینکه وقتی طعم شیرین آب و غذا را به هنگام افطاری حس می کنی به یاد داشته باشی که سهمی در رفع گرسنگی و تشنگی مردم جامعه ات داشته باشی ، یعنی اینکه ..... یعنی اینکه ...... یعنی اینکه ....

آری لعلکم تتقون تا تقوا پیشه کنید ..

و روزه گرفتن ، یعنی اعلام اینکه دیگر اسیر شهوت تن نیستی ، برده ی آن نیستی ، هر چه را که دستور داد اگر نقصان روح در آن است اجابت نمی کنی ، نمی گذاری پای را از حد خود فراتر بگذارد

شهوت تن را تو همچون نیشکر در هم شکن

تا درون جان ببینی شکر ارزان صیام

لذا روزه گرفتن چیزی فراتر از گرسنه و تشنه شدن است ، آثاری معنوی و ملکوتی که از آن حاصل می شود و زندگی را متاثر از خود می سازد از نتایج روزه داری باید باشد و این نمی شود مگر اینکه به تمام معنا روزه باشیم ، از گفتار بد ، فکر بد ، تمایلات بد ، تعاملات بد  و هر چیز بد روزه باشیم آنوقت است که بعد از پایان رمضان ، به شکرانه رسیدن به چنین کمالاتی جشن عید را برگزار می کنیم .

عيد آمد و عيد آمد وآن بخت سعيد آمد 
برگير و دهل مي‌زن‌، كان ماه پديد آمد

و در پایان : بدانیم که در این ماه مهمان خداییم ، قدر رمضان و روزه هایش را بدانیم و این ندای مولانا را سردهیم که :

دلا در روزه مهمان خدایی

طعام آسمانی را سرایی

درین مه چون در دوزخ ببندی

هزاران در زجنت برگشایی

عبدالله دریایی کارشناس ارشد علوم اسلامی