اولا : در قرآن کریم

برخی از آیات به فضیلت دهه ی اول ذی الحجه اشاره دارد ، از جمله :

وَأَذِّن فِي النَّاسِ بِالْحَجِّ يَأْتُوكَ رِجَالًا وَعَلَىٰ كُلِّ ضَامِرٍ يَأْتِينَ مِن كُلِّ فَجٍّ عَمِيقٍ ﴿٢٧﴾ لِّيَشْهَدُوا مَنَافِعَ لَهُمْ وَيَذْكُرُوا اسْمَ اللَّـهِ فِي أَيَّامٍ مَّعْلُومَاتٍ عَلَىٰ مَا رَزَقَهُم مِّن بَهِيمَةِ الْأَنْعَامِ ۖ فَكُلُوا مِنْهَا وَأَطْعِمُوا الْبَائِسَ الْفَقِيرَ ﴿٢٨﴾ : حج : 27-28 .

و در ميان مردم براى [اداى‌] حج بانگ برآور تا [زايران‌] پياده و [سوار] بر هر شتر لاغرى -كه از هر راه دورى مى‌آيند- به سوى تو روى آورند،تا شاهد منافع خويش باشند، و نام خدا را در روزهاى معلومى بر دامهاى زبان‌بسته‌اى كه روزىِ آنان كرده است ببرند. پس، از آنها بخوريد و به درمانده مستمند بخورانيد.

ابن کثیر در تفسیر این آیه از ابن عباس رضی الله عنه روایت می کند که منظور از روزهای معلوم ، دهه ی اول ذی حجه است .

و خداوند متعال می فرمایند : { وَالْفَجْرِ * وَلَيَالٍ عَشْرٍ } ( سورة الفجر : الآيتان 1 – 2 ) : سوگند به سپيده‌دم، و به شبهاى دهگانه، . امام طبری در تفسیر این آیه می گوید : منظور از لیال عشر ، همان دهه ی اول ذی حجه می باشد .

ابن کثیر هم در تفسیر این آیه تاکید می کند که  منظور از (( لیال عشر )) ، دهه ذی حجه می باشد همانگونه که ابن عباس ، ابن زبیر ، مجاهد و بسیاری از سلف و خلف بدان قائلند .

ثانیا : در سنت نبوی صلی الله علیه و سلم

در مورد دهه ی ذی حجه احادیثی وارد است ، از جمله :

حدیث اول : ابن عباس روایت می کند که رسول الله صلی الله علیه و سلم فرمودند : هیچ روزی نیست که عمل صالح در آن نزد خداوند دوست داشتنی تر از انجام آن در این ایام باشد ، گفتند : ای رسول خدا ، حتی جهاد در راه خدا ؟ فرمودند : حتی جهاد در راه خدا ، مگر اینکه شخص با جان و مالش در راه خدا خروج کرده و هر دو را از دست بدهد .( بخاری روایت کرده است )

حدیث دوم : جابر رضی الله عنه روایت می کند که رسول الله صلی الله علیه و سلم فرمودند : هیچ روزی نزد خداوند بهتر از دهه ی ذی حجه نیست ، پس مردی گفت : ای رسول خدا این ایام برترند یا روزهای حضور در جهاد فی سبیل الله ؟فرمود : این ایام از ایام جهاد در راه خدا برتر است ( روایت ابن حبان )

حدیث سوم : ابن عباس رضی الله عنه روایت می کند که پیامبر صلی الله علیه و سلم فرمودند : هیچ عملی پاک تر و دارای پاداشی عظیم نزد خداوند نیست از عمل خیری که در دهه ی قربان انجام می شود  ، گفته شد : حتی جهاد در راه خدا ؟ فرمود : حتی جهاد در راه خدا مگر شخصی در راه خدا جان و مالش را از دست بدهد . می گوید : وقتی دهه ی ذی حجه فرا می رسید ، سعید بن جبیر چنان تلاشی می کرد که نزدیک بود به امری ناممکن تبدیل گردد . ( روایت دارمی )

حدیث چهارم : سیدنا جابر رضی الله عنه روایت می کند که رسول خدا صلی الله علیه و سلم فرمودند : بهترین ایام دنیا ، دهه ی ذی حجه است ، ، گفته شد : حتی ایام سپری شده در راه خدا ؟ فرمودند : حتی ایام جهاد در راه خدا ، مگر کسی که در راه خدا جانش را از دست داده باشد . ( روایت هیثمی )

رسول الله صلی الله علیه و سلم نه روز ذی حجه را روزه می گرفتند ( نسائی و ابوداود روایت کرده اند )

ابوهریرة رضی الله عنه روایت می کند که رسول الله صلی الله علیه و سلم فرمودند : هیچ روزی نزد خداوند دوست داشتنی تر از دهه ی ذی حجه نیست که خداوند در آن عبادت شود ، روزه ی یک روز آن معادل روزه ی یکسال و قیام شبی از آن معادل قیام شب قدر است ( ترمذی ، بزاز و ابن ماجه روایت کرده اند )

سیدنا انس بن مالک روایت می کند که گفت : در مورد دهه ی ذی حجه گفته می شود که هر روزش در فضیلت برابر با هزار روز و روز عرفه با ده هزار روز برابری می کند . ( روایت بیهقی )