محققان آغاز این فراخوان در جهان را از اواخر قرن هیجدهم میلادی می دانند و آن را به کشیش و اقتصاد دان انگلیسی به نام (( مالتوس )) منسوب می کنند . در آن زمان ملت انگلستان در رفاه معیشتی ایده آلی قرار داشت و مالتوس مشاهده کرد که جمعیت انگلستان به طور قابل ملاحظه ای  افزایش می یابد . بنابراین مقاله ای تحت عنوان (( افزایش جمعیت و تاثیر آن در پیشرفت آینده جامعه )) در سال 1798 م منتشر کرد ، در این مقاله ابراز داشت : وسایل تولید و اسباب روزی در زمین محدود بوده در حالی که افزایش جمعیت بدون حد و مرز است ، لذا اگر  برای این امر حدی گذاشته نشود روزی خواهد آمد که زمین گنجایش ساکنانش را نداشته و اسباب رزق و روی به نسبت جمعیت ، کاهش چشمیگری خواهد داشت . و در ادامه این برنامه را پیشنهاد داد که بایستی رشد جمعیت متناسب با رشد وسایل تولید باشد و به هیچ وجه بر آن افزایش نیابد و برای اجرای این برنامه دو راه را پیشنهاد داد : اولا اینکه : جوانان در سنین بالا ازدواج کنند .

ثانیا اینکه بعد از ازدواج نهایت تلاششان بکار برده و از طرق مختلف از حاملگی جلوگیری نمایند .

این افکار مالتوس در حال انتشار بود و در تایید آن محقق فرانسوی (( فرانسیس پلاس )) نیزظهور کرده و ضرورت کنترل جمعیت را تبلیغ می کرد ، بعد از مدتی پزشک مشهور آمریکایی چارلز نوروتون هم راهکارهای پزشکی بدین منظور ارائه داد .این دعوت به سرعت در لایه های مختلف جامعه ورود پیدا کرد  و آنهایی که به دنبال لذت ها بوده و مسوولیت پذیر نبودند چنین تفکری را در راستای تحقق اهدافشان  دانسته  و مورد استقبال قرار دادند . 

اما در حقیقت آنچه که تحقیقات علمی آن را ثابت کرده و تجارب و وقائع تاریخی بر آن گواه است ، بر عکس تصور موافقین این دعوت است که ما به اندازه ای که در این مقال بگنجد ، بدان می پردازیم :

1-      مبلغین این دعوت و در راس آنها مالتوس ، اساس دعوتشان را بر اشتباه بزرگی بنا گذاشته و در تقدیر امور و معنای رزقی که یک انسان بدان نیازمند است به خطا رفته اند .آری آنها تصور کرده اند که نیازهای انسانی تنها در منابع و منافع طبیعی موجود در زمین محصور است و در این رابطه به نقش انسانها در این زمینه هیچ توجهی نداشته اند اما حقیقت چیز دیگری است ، عناصر زندگی انسان تنها در این ذخائر  زمینی اعم از روغن و زغال سنگ و آهن و غیره خلاصه نمی شود بلکه عناصر حیات متشکل است  از تمامی این منابع به اضافه ی تلاش و تدابیرانسانی که در راستای بهره گیری از این منابع و ذخائر صورت می پذیرد که منجر به تزاید تنوع در استفاده از آنها می شود .

2-      دعوتگران به کنترل جمعیت ، از حقیقت بزرگی که در تثبیت پایه های تمدن جوامع نقش مهمی دارد ، غفلت ورزیده اند . حقیقتی که وقائع تاریخی آن را تایید می کند وآنقدر واضح است که بر هیچ کس پوشیده نیست و آن اینکه  پله ی صعود و ترقی هر ملتی ، وجود نوابغ ، مبتکرین و توانمندان در میان آنهاست و همیشه این گروه درصد کوچکی را از کل امت را تشکیل می دهد ، بنابراین هر چه تعداد جمعیت بیشتر شود ، درصد وجود  چنین افرادی هم بیشتر خواهد شد و آن امت فرصت های پیشترفت بیشتری خواهد داشت .  کاملا بدیهی است امت کم جمعیت امکان بهره مندی وسیع از تواناییهای افرادش را نداشته و میدان های رقابت در مهارت ها و علوم مختلف برایش محدود خواهد بود و نتیجتا نمی توان در هر کدام از این میادین افراد شاخص بروز داد  بنابراین سرمایه ی اصلی در این زمینه همان کثرت جمعیت است که راههای پیشرفت در زمین را هموار می سازد .

دعوت به کنترل جمعیت اگر چه در دیگر مناطق جهان هم قابل تجویز باشد ، در جهان عرب ، بدترین نتائج و عواقب را به همراه خواهد داشت اگرچه طبیعت جهان به طور کلی این حرکت را طرد کرده است.

جهان عرب جهانی وسیع بوده که مساحتی بیش از 12.76 میلیون کیلومتر مربع دارد و جمعیتی بیش از 150 میلیون نفر دارد ، پس آن وسیع ترین سرزمین در جهان است که یک امت دارای ارزش های یکسان در آن زندگی می کند چرا که مساحتش یک دهم مساحت جهان است که بیشتر از چند برابر مساحت اروپاست و معادل یک برابر و ربع چین می باشد و بیش از یک برابر و نیم مساحت ولایات متحده آمریکاست .

جهان عرب بهترین موقعیت زمین را داراست چرا که – همانگونه که می دانید – نقطه ی اتصال سه قاره بوده و راه ورودی تمامی اقیانوس ها و دریاهای جهان را تحت اختیار دارد علاوه بر آن دارای ذخائر ظاهری و باطنی سرشاری می باشد که رو به افول نخواهد گذاشت ، و اینچنین خصوصیتی در دیگر مناطق جهان مشهود نیست .

از جانب دیگر معدل جمعیت ساکن در این منطقه بیش از 8 یا 9 نفر در هر کیلومتر مربع نیست در حالی که تراکم جمعیت در اروپا بیش از 87 نفر در هر کیلومتر مربع می باشد و این بیانگر آن است که دعوت به کنترل جمعیت در این منطقه جرمی است بس بزرگ .

در حقیقت هر گونه پیشرفت اقتصادی یا عمرانی در کشورهای عربی ، منوط به ازدیاد سکانش می باشد و تا زمانی که این زیادت به صورت چشمگیری انجام نگیرد  ، هیچ طرحی از طرح های بزرگ اقتصادی محقق نخواهد شد . و افکار بلند پروازانه مجالی را برای رقابت سالم در میادین علمی و تولیدات اقتصادی نخواهد یافت .

مساله ی مورد اتفاق نزد اقتصاددانان این است که عوامل تولید سه چیز است : زمین ، انسان و سرمایه و اینکه انسان مهمترین آنهاست . چرا که در دو عامل دیگر تحرک ، هدف و تاثیر ایجاد خواهد کرد .ووقتی که سرزمین های عربی گسترده و دارای سرمایه های عظیم است ، عاملی که باعث شکوفایی و پیشرفت آن می گردد ، ازدیاد جمعیت انسانی است ، چرا که آن باعث توانمندی امت خواهد شد .

لازم به ذکر است وقتی بنده در مورد جهان عرب سخن می گویم ، با این رویکرد است که آن جزئی از جهان اسلام بوده که این مشکل درتمام جهان اسلام هم وجود دارد و راه حل و راهکاری یکسان دارند . و مشکل جهان عرب ، امری جدا از مشکل جهان اسلام نیست درد یکی و درمان هم یکی است ، چرا که اسلام آن چهارچوبی است که همه ی عقائد مقدس را در خود جمع کرده حتی اگر در جزئیات با یکدیگر تفاوت داشته باشند .

و همین کافی است که بدانی دعوت به کنترل جمعیت در جهان ما ، جنایتی است نامعقول ، و نویسندگان غربی آراء مالتوس و همفکرانش را در محیط زندگیشان به فراموشی سپرده و در راستای ازدیاد جمعیت گام بر می دارند در حالی که وقتی کار به آسیای میانه می رسد ، بلندگوهایشان گوش همه را کر کرده و گفته هایشان کاملا برعکس می شود و عرب و مسلمانان را از ازدیاد جمعیت بر حذر داشته  و خطر انفجار جمعیت را گوشزد می کنند .

و شایسته است هر دعوتگر خردمندی در میان این امت بداند که غربیها این دعوت را در بین ما تبلیغ می کنند تا مانع برتری جمعیتی خاورمیانه و سایر عالم اسلامی گردند ، برتری که تفوق علمی را به همراه دارد و باعث می شود که مسلمانان و عرب از زیر سلطه غربیها خارج شده و رهبریت اقتصادی و سیاسی منطقه را در دست گیرند .

آری ترس غربیها از این است و همیشه آنرا در معرض دید خود قرار داده اند .

مجله ی تایم آمریکایی در شماره 11 در ینایر 1961 م مرقوم می دارد : (( تمام جار و جنجال هایی که آمریکا در مورد مشکل ازدیاد جمعیت به پا کرده است بیشتر آن نتیجه ی احساس ناخشنودی از وضعیت آسیا ، آفریقا و آمریکای لاتین است خصوصا در مورد ازدیاد جمعیت که این مناطق دارای بیشترین تعداد جمعیت در جهان شده اند .

و کورماک به صراحت هدف اروپاییها را از اصرارشان بر ضرورت کنترل جمعیت در کشورهای اسلامی بر ملا می سازد و می گوید : (( شرقیها به زودی حقیقت اصرار غربیها را بر این امر خواهند فهمید و آن هنگام هرگز غربیها را نخواهند بخشید چرا که آن استعماری از نوع جدید است که باعث می شود امت های عقب افتاده خصوصا امت سیاه را به ذلت بکشانند تا سفید پوستان بتوانند قدرت خود را حفظ کنند .

کشور مصر از پیشگامان تولیدات زراعی در بین کشورهای عربی است اما الان تنها به امورات زراعی نمی پردازد بلکه مصر امروز صنعتی شده است خصوصا بعد از اینکه ساکنان آن پی بردند که این کشور علاوه بر اینکه پیش زمینه ها و پتانسیل های زراعی دارد در باطن خود نیز دارای ذخائر صناعی اعم از نفت و زغال سنگ و معدن آهن و غیره نیز می باشد .

امروزه شاهد آن هستیم که صادرات صنعتی مصر بیش از صادرات زراعی آن است علیرغم اینکه در مرحله ی ابتدایی و تاسیسی صنعتی می باشد . وقتی وضعیت مصر – که از حاصلخیزترین مکان های زراعی در عالم عربی است – اینگونه باشد سایر مناطق مانند سودان ، شمال آفریقا وجزیره العرب که مملو از ذخائر صناعی است چگونه خواهد بود ؟!

در حقیقت اروپا در نهضت صنعتیش با کمتر از این ذخایر شروع کرد بلکه حتی مواد اولیه را وارد می کرد همانگونه که سویس نیز اینگونه بود و نقش اول در پیشرفت و ترقی آنها ، پتانسیل جمعیتی و افراد کاردان و کارشناسان آنها بود .

آیا عجیب نیست امت عربی – با وجود اینهمه نعمت و پتانسیل – دعوت فریبنده دشمنان را اجابت کرده و جمعیت خود را کاهش دهد و ذخائر سرزمین خود را رها نموده تا نعمت های آن به سوی کشورهای دیگر سرازیر گردد ؟

علاوه بر آن طائفه ی یهود در فلسطین مستمرا بر جمعیت خود می افزاید و در حال هجرت همیشگی به سوی سرزمین موعود خود هستند و هیچ شکایتی از تنگی محیط ندارند چرا که هدف والا داشتن ، هر گونه آرزوی کوچک را تحت الشعاع قرار می دهد .

منبع : تحدید النسل للامام محمد سعید رمضان البوطی / با تصرف

ترجمه : عبدالله محمد دریایی مدرس مدرسه دینی سلطان العلماء قشم - طولا