بخاری و مسلم رحمهما الله از ابن عباس رضی الله عنهما روایت کرده اند که گفت : پیامبر صلی الله علیه و سلم به هنگام مواجهه شدن با سختیها می فرمود ( و در روایت مسلم آمده است هرگاه کاری بر او دشوار می شد می فرمود ) :

لا اله الا الله العظیم ( در روایتی العلیم ) الحلیم ، لا اله الا الله رب العرش العظیم ، لا اله الا الله رب السماوات و رب الارض و رب العرش الکریم ( در روایتی العرش العظیم )

و این ذکر صحیح ترین دعای وارده به هنگام مواجهه شدن با سختیها و مشکلات است .

امام نووی در شرح صحیح مسلم ( 17 / 47 ) می گوید : حدیث بسیار بزرگی است که شایسته  است به هنگام سختیها ، و مصائب زیاد تکرار شود . طبری می گوید : سلف به آن دعا می کردند و آن را دعای مواجهه شدن با سختیها می نامیدند .  

داستانی شنیدنی از مصادیق آن

ابن بطال در شرح بخاری ( 10 / 109 ) ذیل شرح این حدیث می گوید : ابوبکر رازی برایم تعریف کرد که : در اصفهان نزد شیخ ابو نعیم بودم و از ایشان حدیث می نوشتم ، در آن شهر شیخی دیگر به نام ابوبکر به علی حضور داشت که محور فتوا به حساب می آمد ، گروهی به او حسادت ورزیده و نزد سلطان از او بدگویی کردند ، پس دستور به زندانی کردنش داد و این امر در ماه رمضان صورت گرفت  .

ابوبکر می گوید : پیامبر صلی الله علیه و سلم را به خواب دیدم در حالی که جبرییل در طرف راستش قرار داشت و لبهایش به خاطر تسبیح کردن از حرکت باز نمی ایستاد ، پیامبر صلی الله علیه و سلم به من گفت : به ابوبکر بن علی بگو دعای کرب ( بلا ) ی که در صحیح بخاری است را بخواند تا خداوند او را نجات دهد .

پس وقتی صبح شد نزد او رفته و خوابم را تعریف کردم ، پس ابوبکر آن دعا را خواند و طولی نکشید که از زندان آزاد شد .

ابن بطال در تعلیق بر این داستان می نویسد :

این خواب ، دلیلی بر شهادت پیامبر صلی الله علیه و سلم در حضور جبرئیل ،  نسبت به صحت کتاب صحیح بخاری است  چرا که شیطان نمی تواند در خواب خودش را به صورت پیامبر صلی الله علیه و سلم در آورد .

برگرفته از کانال : عقیده اهل السنه و الجماعه