سوال

آیا شفاعت به معنای تحت تاثیر قرار گرفتن خداوند در برابر دیگری - یعنی شفیع - نیست ؟ چرا که اگر بگوییم در مساله ی شفاعت موثر حقیقی تنها و تنها خداست ، بنابراین درخواست شفیع هیچ اثری نداشته و بطور کلی شفاعت بی معناست ؛ و اگر بگوییم دیگری نیز در افاضه ی این فیض الهی از ناحیه ی خداوند موثر است مستلزم تاثر و انفعال در خداوند است ؟

جواب :

با توجه به اینکه شفاعت فیضی از فیوضات خداوندی است ، بنابراین روشن است که منشا اصلی و حقیقی این فیض ، شفیع نیست ، هر چند که او تنها و تنها به عنوان کانال و مجرای این فیض خاص الهی در رسیدن آن به انسان مدخلیت دارد . یعنی فیض شفاعت تنها و تنها از آن خداوند است اما خود او کانال خاصی مانند پیامبران ، شهداء ، علماء و .. را برای رسیدن این فیض به بندگان تعیین نموده است که جز از این مجاری ، این فیض قابل تحصیل نیست . بنابراین در عین حالیکه این وسائط در شفاعت موثزند ، هر گز این مطلب به معنای متاثر شدن و انفعال پذیری در خداوند نیست . 

منبع : عقائد اهل سنت ، تالیف دکتر مجد مکی با ترجمه ی فیض محمد بلوچ ، ناشر : خواجه عبدالله انصاری 1394 ، ج 3 ، ص 211.