• مطالب پربیننده

    پاسخ به سوالات : موضوع : مولود خوانی و اصل شرعی آن

    نوشته شده در تاریخ : يكشنبه ۱۵ مرداد ۱۳۹۶ ساعت ۱۲:۲۱

    اصل عمل مولود خوانی امر جدیدی است که سلف صالح سه قرن اول آن را انجام نداده اند . اما با این وجود ، بستگی به نحوه ی انجام آن دارد ، اگر این مراسم مشتمل بر امورات نیک باشد امر جدید مستحسنی است اما اگر اموراتی که از نظر شرع نکوهیده است وارد آن گردد ، مطمئنا انجامش قابل قبول نیست .

    سوال : آیا برگزاری مراسم مولود خوانی اصل شرعی هم دارد  ؟ 

    جواب : 

    از شیخ الاسلام حافظ زمانه احمد بن حجر در مورد برگزاری مراسم مولود خوانی پرسیده شد ؟ 

    جواب داد : اصل عمل مولود خوانی امر جدیدی است که سلف صالح سه قرن اول آن را انجام نداده اند . اما با این وجود ، بستگی به نحوه ی انجام آن دارد ، اگر این مراسم مشتمل بر امورات نیک باشد امر جدید مستحسنی است اما اگر اموراتی که از نظر شرع نکوهیده است وارد آن گردد ، مطمئنا انجامش قابل قبول نیست . 

    به نظر بنده نیکو بودن این عمل ، اصل ثابتی در شرع هم دارد . با توجه به روایتی که امامان بخاری و مسلم روایت کرده اند که : وقتی پیامبر صلی الله علیه و سلم به مدینه تشریف آوردند ، مشاهده کردند که یهود ، روز عاشورا را روزه می گیرند ، وقتی علت را از آنها جویا شد ، گفتند : خداوند در این روز فرعون را غرق و موسی را نجات داد و به شکرانه این نعمت ، روزه می گیریم .( بخاری 3397 ، ابن ماجه 1734 ، احمد : 1 / 291 - 310 ، ابویعلی در مسندش 4 / 441 ، بیهقی در الشعب 3 / 361 ) 

    از این حدیث برداشت می شود که بخاطر نعمت یا دفع نقمتی ،  در روز مشخصی می توان عمل شکرگزاری را انجام داد و هر سال در آن روز ، این عمل را تکرار کرد . 

    و شکرگزاری هم با انواع عبادات حاصل می شود : از جمله : با سجود ، روزه ، صدقه ، تلاوت و ... . و چه نعمتی بالاتر از قدم نهادن نبی مکرم اسلام صلی الله علیه و سلم به عالم هستی در این دنیا متصور است ؟! لذا شایسته است اگر بخواهیم مراعات حدیث داستان موسی علیه السلام بنماییم ، روز تولد پیامبر صلی الله علیه و سلم را همیشه به یاد داشته و در این روز شکرگزاری نماییم و اگر این حدیث را در نظر نداشته باشیم بنابر اصل این عمل که در حدیث مذکور است یک روز در ماه ربیع الاول را به خاطر این نعمت شکرگزاری کنیم . 

    منبع : الحاوی للفتاوی تالیف امام سیوطی رحمه الله ، چاپ دار الکتب العربی ، ص 205 - 206 .