سوال 

در مذهب امام شافعی چند کیلومتر از شهر و محل زندگی خود دور باشی مسافر به حساب می آیی و اگر مسافرت به صورت مستمر به منظور کار انجام گیرد آیا می توان در نماز خواندن از رخصت شرع استفاده کرد ؟ 

جواب : مسافرتی که در آن می توان نمازها را قصر و جمع خواند ، باید مسافرتی طولانی بوده و مسافت آن 81 کیلومتر و یا بیشتر باشد . 

شرائطی هم در این زمینه وجود دارد : 

1- نماز در سفر واجب شده باشد و هنگام سفر ادا شود .

2- مسافر از دیوارهای اطراف شهر و یا در صورت عدم آن ، از ساختمان های آباد شهر عبور کرده باشد .

3- مسافر قصد اقامت در مقصد را بیش از چهار روز - بدون احتساب روزهای ورود و خروج - نداشته باشد ، پس اگر شخص قصد اقامت بیش از چهار روز را در مقصد داشته باشد به عنوان مقیم آنجا محسوب شده و تا زمانی که آن جاست حق قصر نماز را ندارد اما می تواند در طول مسیر قصر نماید ، اما اگر شخص قصد اقامت کم تر از 4 روز داشته باشد یا اینکه نداند مدت انجام دادن کارها و اقامتش آنجا چقدر طول می کشد در حالت اول تا هنگام بازگشت به محدوده ی وطن و شهر خود و در حالت دوم تا هیجده روز - غیر از روزهای ورود و خروج - مسافر محسوب می شود . 

4- هدف از مسافرت دست یافتن به گناه و معصیت نباشد . 

( بنابراین اگر این شرائط وجود داشت ضمن توجه به شرائط چگونگی انجام قصر و جمع نمازها ، می تواند از رخصت شرع در این زمینه استفاده کند . )

منبع : مراجعه شود : فقه منهجی ص 201-202-205-206 .