عَنْ عُبَادَةَ بْنِ الصَّامِتِ - رضی الله عنه - قَالَ: دَعَانَا النَّبِیُّ - صلى الله علیه وسلم - فَبَایَعْنَاهُ، فَقَالَ فِیمَا أَخَذَ عَلَیْنَا: «أَنْ بَایَعَنَا عَلَى السَّمْعِ وَالطَّاعَةِ، فِی مَنْشَطِنَا وَمَكْرَهِنَا، وَعُسْرِنَا وَیُسْرِنَا، وَأَثَرَةً عَلَیْنَا، وَأَنْ لا نُنَازِعَ الأَمْرَ أَهْلَهُ، إِلاَّ أَنْ تَرَوْا كُفْرًا بَوَاحًا، عِنْدَكُمْ مِنَ اللَّهِ فِیهِ بُرْهَانٌ». (بخارى:7056)

عباده بن صامت - رضی الله عنه - می گوید: نبی اکرم - صلى الله علیه وسلم - ما را طلب کرد و ما با ایشان بیعت کردیم. از جمله اموری كه در مورد آنها از ما بیعت گرفت این بود که فرمود: «در حالت خوشحالی و نگرانی، سختی و آسانی و تر جیح دیگران بر ما، از ایشان (رسول خدا - صلى الله علیه وسلم - ) اطاعت کنیم. و همچنین نباید با والیان و حکام، بخاطر حکومت، درگیر شویدمگر زمانی که کفر آشکاری دیدید و برای آن از جانب خدا، دلیل و برهانی داشتید. (در این صورت می توانید مخالفت کنید)