انجام عقیقه به هنگام ولادت نوزاد خود نوعی اظهار شکر و خوشحالی به خاطر ولادت شخص است که در شرع وارد است
امام محدث فقیه و اصولی جلال الدین سیوطی می گوید : ولادت پیامبر صلی الله علیه و سلم از بزرگترین نعمت ها و وفاتشان از بزرگترین مصائب است ، و شریعت ما را تشویق نموده است که بر شکرگذاری کردن از نعمت ها شادی کرده و در مصائب صبور باشیم . بنابراین انجام عقیقه به هنگام ولادت نوزاد خود نوعی اظهار شکر و خوشحالی به خاطر ولادت شخص است که در شرع وارد است ، اما به ما دستور داده نشده است که به هنگام وفات شخصی عقیقه ای را ذبح کرده و یا کاری از این قبیل انجام دهیم ، لذا قواعد شریعت گویای آن است که در این ماه ( ربیع الاول ) اظهار فرح و شادی به خاطر ولادت پیامبر صلی الله علیه و سلم نیکو بوده اما اظهار ناراحتی و عزاداری بخاطر وفات آن حضرت امری مرغوب نمی باشد .
الحاوی للفتاوی ( 1 / 226) متن عربی از کانال اهل السنة و الجماعة