سوال : 

بنده شعر خواندن خصوصا از  نوع غزل را بسیار دوست دارم ، آیا جائز است قصیده ای را بخوانم که شاعر در آن می گوید : با وصالت مرا بهره مند ساز ، یا تا آخر عمر عاشقت می مانم و .. در حالی که زن خاصی مد نظرش نباشد و  آیا این کار دعوت به سوی حرام و رذالت است و اگر حرام است دلیلش چیست ؟ برخی اوقات هم منظور شخص از سخنان خیالی و قصائد همسرش می باشد لطفا جواب دهید . 

جواب : 

همانگونه که فقهاء گفته اند شعر خوب ، خوب است و شعر بد ، بد . شرط جائز بودن شعر این است که موارد خلاف شرع در آن نباشد : مواردی از قبیل : ناسزا گفتن ، مبالغه در مدح به خاطر مصالح دنیوی ، معاشقه با زنان به صورت اشاره یا کنایه یا تصریح تا توصیف یا اشاره به زن خاص و یا به صورت عام و ..همه ی این موارد از جمله محظورات شرعی است اما اگر شعر در راستای توصیف نعمت های الهی و شکر و ثنای پروردگار و ستایش نبی اکرم صلی الله علیه و سلم و یادآوری کارهای نیک و انسانهای نیکوکار و مکارم اخلاف از جمله مردانگی ها و .. باشد جائز است . موردی را هم که شما پرسیده اید جائز نیست و علت تحریم هم ، تحریک غرائز می باشد . اما اگر تنها به نسبت همسر باشد در این صورت ، آن بین  تو و اوست چرا که همسرت برایت حلال است لکن نشر آن برای عامه درست نیست . 

شیخ محمد الفحام ، شماره فتوی 57879  ، 18 / 6 / 2018 ، برگرفته از نسیم الشام .